Bij het vuil…
Net zestien was ik. Je haalde mij op van mijn weekendbaantje. Ik stond achter de oliebollenkraam. Je was een vriend van mijn moeder. Die ene vriend waar ze het dag en nacht over had. Waar haar ogen van gingen glinsteren als ze over je sprak. Die ene vriend waar ze zo graag mee flirte. Die ene vriend die zo geweldig was.
Natuurlijk had ze ook over mij gesproken. Niet op een positieve manier. Nee, ook hierin was ik als zo vaak haar hoe-krijg-ik-zoveel-mogelijk-aandacht-en-maak-ik-mijn-kind-zwart.
Jij zou dit wel even oplossen.
En dat deed je.
Twee uur lang misbruikte je mij. Op de parkeerplaats op klaarlichte dag. Twee uur lang verstijfd in de auto. Ik deed niets. Ik vocht niet. Ik gilde niet. Ik sloeg je niet. Ik huilde niet. Ik sprong niet uit de auto. Ik keek alleen maar voor mij uit. Voor de zoveelste keer was mijn lichaam weer niet van mij.
Je reed naar de vuilstortplaats achter het winkelcentrum waar je mij de auto uitgooide en mij nog even meegaf dit niet te vertellen aan mijn ouders, want daar zou nog wel eens gezeur van kunnen komen. Je zou mij snel weer ophalen. Kotsmisselijk van jouw geur op mijn lijf. Kotsmisselijk van de geur van de vuilstortplaats waar ik verdoofd en alleen achterbleef.
Afschuwelijk en gruwelijk.
<3 <3 <3
Deze hartjes zijn voor jou, ze veranderen je verleden niet, maar laten je weten dat je hier en nu geliefd bent. Precies en helemaal zoals je bent.
Zo lief Jasmijn, Dankjewel <3-jes terug voor jou!
Oh lieve Wendy, wat verschrikkelijk afschuwelijk. Je bent zo´´´´n lieverd en dat kutverleden, ik zou die vent verbaal in elkaar willen rossen. Dikke kus, het helpt niet, je bent een lieve vrouw
Dankjewel lieve Jacqueline. Vaak is er een grote twijfel of ik dit soort dingen wel online moet delen. Maar dan houd ik de schaamte en de schuld weer bij mijzelf. Het liefst krijg ik helemaal geen reacties op dit soort blogs omdat ik het heel spannend vind en het ook nieuw is voor mij om te lezen dat het niet mijn schuld is of mensen boos worden dat ik dit deel. Dankjewel voor je lieve woorden Jacqueline, ze doen meer dan je denkt. <3
Ik begrijp je reactie helaas goed maar asjeblieft zoek het niet bij jezelf. Ik vind het ontzettend dapper dat je het durft te plaatsen. Ik zou het niet durven….sterkte met alles!!
Dankjewel <3
Lieve Wendy,
Zoveel respect en bewondering voor jou; dat je zo’n mooi en integer mens bent geworden ondanks zo’n afschuwelijke en onveilige jeugd.
Tis nooit ongedaan te maken en je blijft het altijd meedragen maar hopelijk helpt de warmte van de mensen om je heen wel wat.
Zelfs op afstand, zelfs online.
Xxx
Lydia
Dankjewel voor je lieve woorden <3
Om te beginnen, het is jouw schuld niet! Toen niet en nooit niet! Wat zou ik graag even alleen met die minkunkel zijn! Goed dat je er over praat, schaam je niet! Voor nu een hele, hele dikke virtuele knuffel <3
Wat lief. Dankjewel voor je bemoedigende woorden. Dikke knuffel terug <3
Stil ben ik van je verhaal.
Dikke knuffel voor jou. ❤️
<3
Wat een smerig roofdier is die man. Goed dat je erover schrijft, er is niets waar jij je over hoeft te schamen. Dit soort onmensen wel!
<3