Goedemorgen,
Zullen we pas gaan praten als ik mijn eerste koffie op heb? Fijn.
Kunnen we meteen weer op avontuur.
Lekker naar boven klimmen.
Niet verkeerd met dit prachtige weer.
Laten we gaan.
Ik heb niet zulke beste dagen hier. Terwijl ik hier ben heb ik ook mailcontact met mijn psychiater. Het beste medicijn blijft toch gewoon doorwandelen. Als je in leven hoort te blijven en door moet gaan, is dit het enige dat je kan doen. Maar het valt mij zwaar. Het is niet dat je even lekker de deur uit gaat en alle twijfels over het nog wel verder willen of kunnen weg zijn. Daarnaast heb ik te weinig medicatie meegenomen omdat ik mijzelf dat dan niet gun. Omdat ik vind dat ik op vakantie ben en hoe slecht kan het nou met je gaan als je op vakantie bent. Slecht dus. Best slecht.
Ik neem een leisteen mee. Ik heb ooit ergens gehoord dat als mensen een leien dak hebben, het leven heel gemakkelijk gaat. Ik wil dat eigenlijk ook wel eens na 43 jaar. Wie weet dat ik het dan ook eens leuk ga vinden.
En verder gewoon blijven lachen op foto’s, ook al loop je 300 meter omhoog met nul conditie.
Maar dan krijg je wel dit.
Ik vind vooral dat mijn trui er leuk bij kleurt.
Best lekker gelopen.
Tijd voor een drankje.
Aangezien de meeste foto’s bedriegen, zo ook deze. Het is ijskoud in de wind, dus ik duik snel de auto in, zet mijn stoelverwarming aan, drink thee en eet mijn zelfgebakken havermoutkoekje.
Nog snel even wat rommeltjes kopen.
En dan is het tijd om lekker warm in de auto een broodje met stinkkaas te eten en reetjes te spotten. Er sprongen er drie in rap tempo voorbij de auto, maar ik was te laat met mijn camera.
Tijd om weer ons bedje op te zoeken.
Goedemorgen, tijd voor alweer het laatste ontbijt hier.
Zaagmans zoekt alweer de laatste route uit voor vandaag. Ik vind de laatste dagen zo snel voorbij gegaan. Het is net alsof ik er niet bij ben geweest. Ik stond zo op standje overleven en mijn best te doen om niet toe te geven aan wat ik het liefste wilde doen.
Dankjewel kamer, voor het logeren.
Wie weet tot een volgende keer.
En we zijn vertrokken.
Ik sta er hier nogal gespannen bij. Ik probeerde contact te zoeken met mijn psychiater. We zouden vandaag een afspraak hebben, maar hij had weer een cursus. en vorige week was er ook alweer iets waardoor hij niet kon. En het water staat mij aan de lippen. Ik mail hem met de vraag of hij mij alsjeblieft iets wil sturen waaraan ik mij vast kan houden, dat we echt de goede kant op aan het gaan zijn en niet keihard de afgrond in aan het lopen zijn. Maar het blijft stil. Ik weet mij echt geen raad. Het is maar goed dat we hier zijn en zometeen een flinke berg op moeten lopen. Weg met al die negatieve energie en tranen.
Dus met flinke stappen naar boven lopen, raak meteen wat negatieve energie kwijt.
Phoe hé.
We wandelen nog een stukje door.
En komen deze prachtige sneeuwklokjes tegen.
Zaagmans is zo lief om de rugzak te dragen.
Je hebt hier echt een heel wijds uitzicht.
Koud ook.
We lopen nog rustig een paar kilometer door.
Gelukkig dit keer wel naar beneden.
Zo leuk.
Tijd voor thee en een broodje.
Nog maar een wandeling.
Ik voel dat ik migraine begin te krijgen.
Soms helpt dan een koele wandeling en een blikje cola of kop koffie.
Meneer T probeert het ook maar weer een rondje.
Tijd voor iets lekkers.
En lekker dat het is.
Het zit er weer op. Tijd om naar huis te gaan en onze bedden te zoeken.
Truste!
Dat zaagmans jouw rugzaak draagt is letterlijk en figuurlijk! Lief !
Mooi dat jij Zaagmans aan jouw zijde hebt Ik volg je nog altijd… wat een strijd… hoop zo dat je een uitweg ziet
Ik bof heel erg met Zaagmans aan mijn zijde <3 Wat leuk dat je nog steeds meeleest. Ik hoop dat alles goed gaat met jullie. Veel liefs
Lieve Wendy, wat ongelofelijk verdrietig dat je dit allemaal moet doorstaan. Ik gun je rust, ontspanning en lichtpuntjes om weer wat levensvreugde te krijgen. Liefs, Amber
Lieve Wendy,
ik ben zo geraakt door wat jij mee moet maken, ik wens voor jou dat je weer gaat leren om van je zelf te houden en stopt met jezelf te straffen. Ik hoop dat je het pad naar zelf liefde vind, waarin je mag leren dat het ok is zoals je bent en niet meer streng voor jezelf hoeft te zijn.
Ik wens voor jou dat je jezelf liefdevol kunt omarmen en jij jezelf weer kunt toestaan om van het leven te kunnen genieten , ondanks alles wat je hebt meegemaakt. Heel veel liefs Lisenka ♥️
Dankjewel voor je lieve woorden. Het is voor mij moeilijk voor te stellen dat het ooit anders zal voelen dan dat het nu doet, maar ik hoop wel dat die dag ooit zal komen. Ik werk er hard aan. Veel liefs terug.
Dankjewel voor je lieve en bemoedigende woorden <3
Wat een enorme worsteling is het leven voor jou! En al ken ik je alleen vanaf hier, je lijkt me zo’n enorm leuk, lief, fijn mens! En vanbinnen is het alleen maar zwart.
Je ‘vertelt’ nu tussen je foto’s door wat er in je binnenste omgaat. Ik hoop echt van ganse harte voor je dat het erover schrijven je meer lucht geeft. Dat de zwaarte minder wordt. Delen helpt echt. Zou je zo graag gunnen dat je weet dat je geliefd bent.
Heel veel sterkte. Denk veel aan je en ga een kaarsje voor je branden.
Wat lief dat je een kaarsje voor mij wilt branden <3
Ik wil een eerlijk beeld neerzetten. Als het ooit beter met mij zou gaan om ook aan anderen te kunnen laten zien, hoe diep je ook zit, het kan veranderen. Maar ook voor als ik het niet red, dat deze kant er ook is in het leven.
<3
Ach lieve Wendy, wat is jouw leven een strijd…
Veel liefs xxx
Lydia
<3 Veel liefs terug
Wat knap dat je dit opschrijft, het raakt me omdat jullie leven er zo relaxed en gezellig uitziet en dat het in jou toch vaak zo donker is. Wat zal dit ook voor zaagmans moeilijk zijn. Veel lichtpuntjes gewenst.
Bijzonder he dat de buitenkant er soms zo anders uitziet. Maar toch helpt het mij wel om die buitenkant een beetje op orde te houden. Het huis gezellig te houden, schoon te houden en er een fijne plek van te maken. Niet dat ik daar altijd de energie voor heb. Maar de energie die ik heb gebruik ik daar wel graag voor. Zodat ik op de slechte dagen om mij heen kan kijken en fijne dingen kan zien. en dat helpt soms. Het is inderdaad zeker lang niet even makkelijk voor Zaagmans. Ik kan het ook nog steeds zo moeilijk geloven dat hij na al die jaren nog steeds vrijwillig naast mij blijft staan. Ik bof onwijs met hem.
Je boft zeker met Zaagmans maar ik denk hij ook met jou hoor. Een gezellig en schoon huis is absoluut fijn, geeft mij ook altijd een fijn en geborgen gevoel. Ik snap dat het jou soms helpt, en jullie hebben absoluut een mooi paleisje❤️
Lief dat je dat zegt. Ik hoor altijd alleen maar dat ik zo bof met Zaagmans en dat is ook echt zo. Echt! Maar soms bevestigt dat voor mij dat onmogelijk met mij kan boffen omdat ik niks te bieden hebben.
Lieve Wendy, dat zie je toch echt verkeerd. Je hebt een hele leuke humor en zoals ik het zie een heleboel liefde in je, dus daar boft Zaagmans ontzettend mee. Door wat je allemaal hebt meegemaakt zal jouw zelfbeeld anders zijn zoals wij (dat in jou blogs) zien. Als je elke dag vertelt wordt dat je niks waard bent moet je sterk in je schoenen staan om overeind te blijven en als dit bij een kind gebeurt tja…. Jullie boffen met elkaar, en geloof maar dat je er mag zijn😊
Wat een onwijs lieve woorden. Word er verlegen van!