24 september 2019 Zuurtje

Als je binnen in een kliniek zit hoop je elke dag een beetje beter te worden, te zijn of te voelen. Als maanden voorbij gaan buiten, word je steeds meer een zure vrouw.

Is het bij die zure vrouw nog steeds niet over? Zit die zure vrouw nou nog steeds in de kliniek? Bij die zure vrouw lijkt het ook altijd alleen maar zwaar te gaan.

Zo’n vrouw waarvan je eigenlijk geen zin meer hebt om haar te bellen. Want waar moet het over gaan? Weer over al die ellende? Zo’n vrouw waarmee het zo lastig afspreken is. Want dan heeft ze weer zo’n zware week gehad. Je weet wel zo’n vrouw waarmee je nog wel een keer probeert af te spreken, maar meer vanuit je schuldgevoel dan dat je er zelf zin in hebt. Want wat moet je daar? Een berichtje sturen dat is ook zo’n gedoe. Stel je voor dat ze echt antwoord geeft op de vraag hoe het met haar gaat?  Buiten is het veel leuker. Buiten gebeurt het. Buiten is het echte leven. Een kliniek, tsja, dat is toch wel voor de zure moeilijke mens.

Als wij buiten moeilijke dingen meemaken en ze oplossen dan zijn we succesvol en heel normaal. Als zij het binnen probeert op te lossen, is dat toch een beetje triest. Die zure vrouw, die hoort er echt niet meer bij. Dat is een ander leven. Dat past niet meer bij ons.

Als ze straks dan toch uit die kliniek komt en ze komt weer eens op een feestje, of ze loopt op straat voorbij, doet ze hopelijk wel weer normaal. Niet dat ze weer gaat praten over dat zure leven. Maar dat ze weer doet zoals wij mensen dat buiten graag zien. Misschien dat we dan weer eens bellen maar dan moet ze wel gezellig doen!

Share

27 gedachtes over “24 september 2019 Zuurtje”

  1. Lieve WendyAmelie,

    Het gevoel dat je omschrijft is zo herkenbaar. We hebben er vaak samen over gesproken.
    Misschien zijn er mensen die zo denken. Meestal weten mensen denk ik gewoonweg niet hoe ze moeten omgaan met aanhoudend leed. En ergens misschien ook niet kwalijk te nemen. Eén ding weet ik echter zeker; een “zuur mens” ben je zeker niet. Je bent een mooi mens. En ik ben trots dat ik je mag kennen.
    XXX Stefan

    1. Dankjewel voor je lieve reactie. Ja we hebben het er al zo vaak over gehad. Rotgevoel he. Denk ook niet dat ik het mensen kwalijk neem, voelt eerder als verdrietig. Zie het niet alleen bij mijzelf maar ook bij heel veel andere mensen. Jammer.
      IK ben ook blij dat ik je heb leren kennen en we kletsen snel weer. Echt kletsen dan he 😉

  2. Zo’n vrouw met wie je meeleeft en van wie je hoopt weer eens een blog te lezen…
    Omdat je ondanks dat je haar niet persoonlijk kent toch een band voelt en oprecht hoopt dat het wat beter met haar mag gaan…
    Zo’n vrouw die buitengewoon lief, kwetsbaar en sympathiek overkomt…

  3. Ach moppie… Heel eerlijk? Die hoeven niet te doen wat jij doet. Die mogen van geluk spreken dat zij niet hebben meegemaakt wat jij hebt moeten meemaken. Die zouden omvallen bij het kleinste zuchtje tegenwind…
    En tot die tijd blijf ik je gewoon zo nu en dan eens een mutserig kaartje sturen en je appen… jij bent nog de minst zure… als men denkt in termen van normaal gaan doen zijn zij de zuurtjes ❤️

  4. Ach, het is makkelijk om er te zijn voor mensen met wie het goed gaat. Degene die je in de donkere dagen gezelschap houden, zijn het mooist en meest waarde vol. Meestal zijn het mensen die ook wel eens in het donker hebben gezeten. Mensen die het leven echt leven en accepteren, het mooie en het zure.

    Mijn ervaring is dat de band met de blijvers dieper en fijner wordt. En dat je de nepperds op een kilometer afstand ruikt en voortaan vermijd. Er komen alleen nog maar mooie sterke mensen in je leven bij daardoor.

    En voor wat het je waard is, ik kijk elke ochtend even op je site om te zien of er al bericht is van je. En ik zie dit bericht van je helemaal niet als zuur of geklaag. Ik zie iemand die inziet welke mensen er wel en niet meer in haar leven thuis horen . Ik zie een bericht van iemand die zich ontdoet van nep en klaar is om diepgaande banden met zichzelf en anderen aan te gaan. En dat maakt je helemaal geen zure vrouw maar een krachtige authentieke vrouw!

    Dikke virtuele knuffel van een onbekende lezer

    1. Hoi Debby,
      Bedankt voor je lieve reactie.Ik denk ook dat je gelijk hebt. Uiteindelijk zullen de mensen overblijven waarbij je echt jezelf mag zijn.
      Lief dat je nog zo vaak op mijn site komt kijken of er al een berichtje is geplaatst.

      Liefs Wendy

  5. knip en plak;

    ‘Zo’n vrouw met wie je meeleeft en van wie je hoopt weer eens een blog te lezen…
    Omdat je ondanks dat je haar niet persoonlijk kent toch een band voelt en oprecht hoopt dat het wat beter met haar mag gaan…
    Zo’n vrouw die buitengewoon lief, kwetsbaar en sympathiek overkomt’.

    ik sluit me hier van harte bij aan.
    groet.

  6. Fijn dat je er even was.
    En ook ik ben in een kliniek geweest, je gevoel hoe men naar je kijkt is zo herkenbaar helaas. Nu, 13 jaar later vertel ik het maar niet meer aan mensen..
    Veel sterkte, ik hoop zo dat je je beter gaat voelen ♥️

    1. Jammer dat je gestopt bent het te delen. Ik snap het wel heel goed. Maar jouw ervaring van je opname kan anderen mensen ook weer helpen. Ik hoop dat de opname toen je goed heeft gedaan <3

  7. Ook ik kijk bijna elke dag op je site met de hoop om te lezen hoe het met je gaat terwijl ik je niet persoonlijk ken. Heel fijn om weer iets te lezen van je. Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat anderen hierboven schreven, want ik kan hetzelfde gevoel dat ik bij je heb niet beter verwoorden.

  8. Voor diegenen die daar buiten lopen lijkt het allemaal zo makkelijk te zijn, maar voor jou en velen met jou is het loodzwaar lieverd. Niks zuurs aan…. alleen maar heftig. Niet alleen jij, maar ook ik en velen met ons, hebben zo ontzettend veel meegemaakt, dat mensen niet meer weten hoe ze met ons om moeten gaan, en dus draaien ze zich maar van ons af…. wij zijn ineens ‘zuur’ geworden… niet ‘leuk’ genoeg meer om mee om te gaan…..
    Gelukkig blijft er een (welliswaar klein) kringetje lieverds over die wel weten hoe het werkt.
    Een lieve knuffel voor jou, neem je tijd lieverd!

  9. Lieve Wendy, als er al iemand zuur is dan ben jij het in ieder geval niet!
    Ik vind altijd fijn om van je te lezen en heb diepe bewondering voor de wijze waarop jij je demonen bestrijdt. Lief mens X

  10. Elke week kijk ik of er een berichtje is. Wat ik in al die jaren meegelezen heb, bewijst voor mij dat je een sterke vrouw bent, die dingen heeft meegemaakt, waar ikzelf niet aan moet denken. Je doet het meer dan prima en zuur….. echt niet! Een onbekende lezer die veel aan jou denkt.

  11. Ik mis je blogs! Ik vind ze altijd zo inspirerend en ze steunen mij

    Veel sterkte lieve Wendy !

    Je bent niet zuur! Je bent top!

Laat een antwoord achter aan Stefan Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *