17 tot en met 24 september 2022

Goedemorgen,

Vanaf de eerste dag dat in mijn Ajovy injectie kreeg, heb ik alleen maar migraine gehad. Non-stop. Toch gaan we op vakantie. Misschien doorbreken we iets. En zo niet dan gaan we gewoon ergens op een berg zitten en genieten van het uitzicht. Inmiddels breng ik al bijna drie maanden in mijn slaapkamer door, dus heel veel slechter zal het er allemaal niet op worden. Laten we vooral niet teveel stilstaan bij hoe zeer het doet en hoe erg het balen is dat Ajovy voor mij op dit moment nog niet werkt. Ik ga proberen te kijken wat er allemaal nog wel kan tussen de aanvallen door en wat wel lukt met een beetje doorzetten.

Eerst moesten de restjes sushi op. Geen verkeerd begin van de vakantie.

Tijd om weg aan. We vertrekken naar de Vogezen.

Le Tholy, dit keer. En dit is ons huisje.

Met een prachtig uitzicht.

Zaagmans is blij hoor.

Meneer T weet het nog niet zo goed.

En heel eerlijk, dit was absoluut niet wat we ervan hadden verwacht. Zo zag het er zeker niet uit op de foto’s. Maar goed niet te lang bij stilstaan. We zijn hier niet om binnen te zitten, maar om lekker buiten te wandelen.

Een baksteen ligt nog zachter dan dit matras. Ik overweeg deze vakantie een nieuwe te kopen.

Zo de zon is voor vandaag wel uitgebrand.

Altijd een eigen tafelkleed van thuis meenemen. Dat is zo gezellig.

Even alles goed leggen.

En dan een beetje gezond koken.

Goedemorgen! Dit is nog eens mooi wakker worden!

Zaagmans laat Meneer T nog even uit.

En ik vlieg nog een beetje rond om de buurt te verkennen.

Voor ons deze vakantie geen zoete broodjes, maar gezonde havermout pannenkoeken. We zijn een beetje aan het proberen of we de suikers achterwege kunnen laten in de hoop ons nog energieker te voelen. En ik hoop vooral dat ik mijn hormonen weer een beetje in balans krijg.

Prachtig uitzicht hier en het is ook lekker herfstweer. Mijn lievelingsseizoen.

Er zijn hier heel veel kittens. En die moeten we natuurlijk een paar keer per dag voeren.

En kijk nou wat een knappe ezel.

Bootje varen slaan we vandaag even over. Het is best fris vandaag.

En daar zijn we dan eindelijk aangekomen in de hemel. Voor mij dan hè. Gek op winkels vol met linnengoed. Dekens, lakens, spreien en dekbedovertrekken. Kon alleen geen leuk tafelkleed vinden dit keer.

Alweer een dag voorbij.

Kacheltje aan.

En mij dan helemaal kapot schrikken om een grote spin die op mij af kwam rennen!

Niet normaal snel zijn deze dingen en ik huil dat ik nu naar huis wil. De rest van de avond durf ik niet meer met mijn voeten op de vloer en alles wat ik oppak krijgt een spinnencheck.

Het is echt wel prachtig wakker worden hier. Pijn of niet. Dit kan je niet ontgaan.

Veel beter uitzicht dan de blauwe muren die ik de afgelopen twee maanden dag en nacht zag.

Zaagmans heeft voederdienst.

En de volgende zit al naar binnen te kijken of er nog iets lekkers te halen is.

Tijd voor een kleine wandeling.

Op zoek naar de waterval. Of cascade noemen ze het hier. Ik moet er vooral van plassen.

Beetje klimmen.

En vooral genieten van wat we zien.

De herfst is toch wel echt begonnen.

Mijn lievelings. Douchegel en zeepjes ruiken in de supermarkt. Ik kan mij uren vermaken in de Franse supermarkten.

Kijk zo blij!

Nu gaan we een biologische olie en zeepjes winkel in. Nog een lievelings van mij.

Hier worden de nieuwe olietjes gemaakt.

Nog een stukje wandelen dan maar?

Even deze beklimmen.

Prachtig uitzicht.

Met mijn lieve Zaagmans.

Nu is het wel echt herfst als je een rode paddestoel ziet. Er is al een beetje van afgesnoept.

Kan nooit kwaad om wat extra geluk neer te leggen of te stapelen.

En weer door.

Beetje schik erin houden.

Tijd voor een burgertje.

Proost! Op een fijne week.

Omdat we nergens normaal ontspannen kunnen zitten in dit huisje, hebben we deze geweldige retro klapstoeltjes voor drie euro bij de kringloop gekocht. En ze zitten helemaal lekker! Als we zo doorgaan gaan we helemaal niet meer naar huis. Nou ja… Ik werd vandaag tijdens het koken nog een keer overvallen door een spin die keihard op mij af kwam rennen, toen ik stond te koken.

Hoi vriendje, is het alweer tijd om te eten?

Wij doen even een rondje kringloop. met Meneer T voorop natuurlijk.

We konden niet heel veel mooie schatten vinden.

Buiten wel. Daar kochten we drie mooie stenen bloempotten voor in de tuin.

Dit fantastische bloesje voor 3 euro.

En dit geweldige jaren tachtig vest voor 4 euro. Helemaal blij mee!

Iemand wacht op zijn avondeten.

Tijd voor een kerkje.

Kaarsje voor Dochter en Mila en stiekem een klein gebedje of alsjeblieft de nieuwe medicatie kan gaan werken, zodat ik een klein beetje leven terugkrijg en misschien eens wat plezier kan voelen, of mij eens ergens op kan verheugen. Ik houd het steeds slechter vol. Deze vakantie is er maar één dag geen migraine geweest.

Nog even een rondje door de kerk.

Voedertijd. Zo schattig die poesjes, het worden er steeds meer. Het liefst neem je ze allemaal mee naar huis.

Door voor een kleine wandeling.

Hebben we het nog een beetje naar ons zin?

Tijd om even wat tijd door te brengen bij ons huisje. Lekker een broodje op het terras.

Het lijkt wel zomer. En wat een prachtig uitzicht.

Ik zit helemaal prima in mijn fantastische stoel. Niks meer aan doen. Op deze manier kom ik nog wel een keer terug. Moeten alleen nog even iets verzinnen op het matras.

Meneer T is ook helemaal blij met het buiten zijn. Het is wel een beetje jammer dat we deze week niet echt kunnen wandelen, maar meer stil moeten blijven zitten op mooie plekjes. Ook niet verkeerd natuurlijk hè. Voor ieder mens is het goed om een lekker te aarden, hoe slecht je je ook voelt.

Nog even genieten van het uitzicht.

Prachtig hier. Ben benieuwd hoe het eruitziet met sneeuw. Hoop dat we voor die tijd nog een keer terug mogen komen.

Het worden er echt steeds meer.

En hier is helaas alweer ons laatste supermarktbezoek en moeten we alweer naar huis. Het was niet helemaal zoals we het normaal doen. Maar het was fijn om even een ander uitzicht te hebben. Gewoon te gaan ook al heb je veel pijn. Dankbaar dat we even weg konden gaan. hopelijk snel weer.

Truste!

 

 

 

 

 

 

Share

9 gedachtes over “17 tot en met 24 september 2022”

  1. Blij om weer wat van je te zien en lezen. Ondanks dat het met pijn is. Goed dat jullie toch zijn gegaan, dat pakt niemand jullie meer af.

    1. Zeker weten. Pittig is het toch wel, of je nou thuis bent of niet. Scheelt dat we met de auto zijn en hadden afgesproken dat als het echt niet meer zou gaan, we weer naar huis zouden rijden. Maar achteraf ben ik echt heel blij dat we zijn gegaan en even een ander uitzicht hebben gehad.

  2. Hopelijk gaat het medicijn toch iets voor je doen. Leuk om weer te kunnen lezen over jullie avonturen. Oh, die katjes, ik zou daar dan de hele dag mee bezig zijn. Wat een schatjes😍

    1. Ik hoop het ook. Deze week moet ik de tweede injectie zetten. Lief he de poesjes. Alleen daarom al wil snel terug. Misschien dat we volgende maand nog een weekje gaan. We vonden het ook wat lastig afscheid nemen 🙂

      1. Haha dat snap ik dat het lastig zal zijn, vreselijk als dieren niet echt een huis hebben. Ik kan er slecht tegen.
        Ben benieuwd hoe het zal gaan na de tweede injectie, zal in ieder geval hard voor je duimen.👍

  3. Gadver, die spinnen! Ik ben er ook al geen grote fan van. Het liefst plant ik er altijd een zware schoenzool of een dik boek op, hoe zielig ik dat aan de andere kant ook vind.

    Hopelijk slaat dit medicijn aan, of is het inmiddels al aan het werken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *