1 september 2020
Vandaag,
Ik liet mijn hulpverleningsafspraken vandaag voorbij gaan.
In plaats daarvan kocht ik twee dikke truien voor de winter en vroeg mij af, als ik de winter niet haal of Dochter ze dan graag zou dragen.
Ik kocht twee veel te dure dekbedovertrekken. Een voor in de logeerkamer en een voor op ons grote bed. Want al zolang wilde ik in elke kamer hetzelfde beddengoed. Dan heb je het leven wel uitgespeeld. Maar in plaats van blijdschap was er een grote zwarte leegte.
In de auto luisterde ik Black van Pearl Jam en stelde mij voor hoe ik in mijn kist lag en alles eindelijk voorbij was. Ik huilde. Niet van verdriet maar van opluchting.
Wat ik ook doe, het blijft donker. Pikzwart.
blog het van je af… #hug
Ik word hier zo verdrietig van. Voor jou en voor je gezin. Ik zou een been willen missen als jou dat geluk zou brengen. Ik zou willen dat ik de duisternis uit je hoofd kon halen. Hou vol Wendy, al weet ik onderhand dat je dit al jaren doet. Maar toch…hou vol. ☘️☘️☘️☘️☘️
Oh lieve Wendy, ik weet niet wat ik moet zeggen… Ik hoop dat je goede hulp krijgt en het weer minder donker wordt.
Och arme lieve Wendy
Denk aan je en stuur je virtueel warmte en licht.
Xxxx
Zo herkenbaar, helaas..
Ik wens je een heldere ochtendster toe ☆ als hoop en teken dat de donkerste nacht ook weer voorbij gaat!
Dit komt even binnen, ik wens je licht en warmte toe en hopelijk gaan de dekbedovertrekken je toch nog blijdschap brengen.
Veel sterkte hou vol xx
Lieve Wendy, ik heb geen woorden. Ik stuur je heel veel liefs en een dikke knuffel X
Ach lieve Wendy toch
Ik vind dit zo naar om te lezen maar ook ongelofelijk dapper dat je dit deelt
Veel sterkte en kracht gewenst voor jou en jouw dierbaren
Ik had geen idee dat het zo donker voor je is! Sterkte en een hug!! Hoop je hier toch te blijven ontmoeten.
Och meisje toch. Wat een ontzettend zwaar verdriet! Houd vol. Heel veel liefs. Ik hoop dat het toch weer iets lichter gaat worden voor je.
Ben hier stil van…..wat moet jij je ontiegelijk alleen voelen…
even een warme knuffel