19 februari 2019 Waar ik nog vaak aan denk,

Opgesloten in de schuur. Huilend en kotsend boven een leeg bakje van de Chinees.
Samen met de kookwekker in de koude donkere schuur. Elke vijf minuten weer rake klappen.
Nog niet op?

Kotsend met mijn hoofd boven de gootsteen. Jij met je hand knijpend in mijn nek. Je duwt het achter in mijn keel, totdat het regelrecht mijn neus weer uitkomt.

Je geniet. Hoe meer ik kots en huil, hoe groter jouw ego wordt.

Het gal blijft maar stromen. Totdat jij het zat bent en mij met mijn voorhoofd op het aanrecht slaat.

Geen gal, maar bloed uit mijn neus. Totdat zij er weer bijkomt en mijn lichaam elke trede van de trap laat raken, om mij daarna onder een koude douche te zetten.

Want hoe durfde je te huilen en te kotsen. Jij maakte haar wakker, jij klote kind.

Share

22 gedachtes over “19 februari 2019 Waar ik nog vaak aan denk,”

  1. Kippenvel over mijn lichaam en ik ben er stil van… Echt super knap van je waar je nu mee bezig bent en daar mag je écht trots op zijn! 💪🏻❤

  2. Jeetje mina, wat heftig. Kan het idd bijna niet lezen maar wat ben je sterk om dit onder woorden te brengen.. heel veel sterkte en liefde voor jou!

  3. Ben er stil van, en hoe kunnen mensen dit toch hun kinderen aan doen..Zo verdrietig voor je Wendy… sterkte en een hele dikke knuffel

  4. Lieve Wendy,
    Wat is dit afschuwelijk zeg. Ik vind het zo erg voor jou. Wat onmenselijk.
    Wat ontzettend knap dat je dit met ons deelt.
    Ik wens jou alle liefde in de wereld toe. Vanavond brandt mijn kaarsje voor jou om jou heeel veel liefde en sterkte te wensen.

  5. Lieve Wendy,

    Ik ben een stille lurker bij je. Volg je al jaren, en nooit durfde ik te reageren. En nu, opeens, zit ik hier te huilen achter de computer.
    Je bent zo’n ontzettend lief mens. En je bent in zo’n enorme hel groot geworden. O, wat ben je enorm dapper dat je dit gevecht aan gaat.
    Tegelijkertijd snap ik ook dat er ook geen uitweg richting genezing was, dan opnieuw dwars door de hel heen te moeten gaan.
    Heel veel sterkte om dit traject te doorstaan.

  6. Wat een hel, wat een onvoorstelbaar leed is jou aangedaan. Enorm veel respect dat je nu zo hard bezig bent je draken te verslaan. Wat verdien je het enorm om te winnen, en ik weet zeker dat je dat gaat doen. Heel veel kracht en liefde gewenst <3

  7. Ik heb gisteren je 2 laatste posts gelezen en ik ben er nog steeds kotsmisselijk van. steeds weer hoopte ik dat het enkel een verhaal was; dat dit niet iets was waar jij door moest.
    vreselijk , echt waar.
    schandalig dat iemand een kind (of gewoon iemand anders) dit kan aandoen.
    maar hiermee ben jij natuurlijk niet geholpen.
    ik wens je heel veel moed om hier door te spartelen en je hoop in de goedheid van de mensen niet te verliezen.

  8. Ik heb nooit echt goed kunnen inschatten wat er nu precies in jouw verleden aan de hand is geweest maar dit maakt het wel heel duidelijk. Ik hoop zo dat waar je nu bezig bent voor jou een lastenverlichting betekent. Dat verdien je en wens ik je toe. Dit is om stil van te worden en knap dat je het deelt.

  9. ooh mijn god, wat een nachtmerrie….
    ik hoop dat je met de therapie een weg gaat vinden om hier een punt achter te zetten ,en dat je weer een beetje rust gaat krijgen in het ,nu…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *