26 oktober tot en met 4 november Nog even over onze vakantie in Frankrijk

Want daar waren wij namelijk een weekje. Van 26 oktober tot en met 4 november.

Kijkt u gezellig mee naar onze week?

Bij elke vakantie hoort natuurlijk taart.

En? Past het een beetje?

Altijd rustgevend, beetje staren over het water.

En hier is dan ons huisje voor de aankomende week.

Met ons uitzicht.

Denk dat ik hier heel de week blijf staan.

Achterkant van ons huisje.

En onze tuin.

Hallo gezellige woonkamer.

We hebben zelfs een houtkachel.

Alsof we in het huisje van de kerstman slapen.

Er hadden zelfs nog meer mensen meegekund.

Uitzicht vanuit onze slaapkamer. Hopelijk lopen er geen vosjes langs het raam.

Ook tijdens deze vakantie bouw ik zo nu en dan een maaltijd.

Ik geniet zo van dit uitzicht.

Zaagmans gaat alvast met het vuur aan de slag.

Lekker warm.

En het ziet er meteen zo gezellig uit.

Kijk ons nou eens als twee oude besjes genieten.

Heerlijk deze warmte.

De volgende dag worden we wakker met een klein beetje sneeuw.

Klein beetje? Na een paar uur komt de sneeuw tot bijna aan je knieën.

Hoog tijd om op avontuur te gaan.

Niet normaal hoe snel alles wit is geworden.

Oh jongens, haal mij hier uit. Dit gaat niet goed zo.

OMG! Ik zei het toch! Help! Iemand?

Zullen we nog een stukje wandelen Zaagmans?

Wat kleuren onze jassen goed bij de sneeuw hè.

Meneer T hebben we maar even in de auto gezet en zelf zijn we even een stukje het bos ingegaan.

Tijd voor wat vers hout.

Want daar krijg je zo’n lekker warm vuurtje van.

Vandaag lijkt alle sneeuw wel weer bijna weg.

Lang niet meer zoveel als gisteren.

Daar ben jij wel blij mee hé. Kan je eindelijk weer lekker wandelen met droge voetjes.

Zaagmans zoekt nog even een goede route uit.

Meneer T kiest zijn eigen route.

Zelfs onder de sneeuw zijn nog wat paddenstoelen verstopt.

Als echte wandelaars leggen wij ook onze steentjes op elkaar. Brengt geluk zegt Zaagmans. Ik had er nog nooit van gehoord.

Na een dagje wandelen, is het echt heerlijk bij de kachel.

En de volgende dag ligt er gelukkig weer nieuwe sneeuw. Yahoo!

Eerst nog wat knuffelen en genieten van het uitzicht met steeds meer sneeuw.

De kachel kan niet warm genoeg zijn voor Meneer T.

We zijn weer op avontuur hoor.

Opeens komen we een snoepjesfabriek tegen.

Nooit te oud voor zo’n foto.

We krijgen zelfs een rondleiding door de fabriek. Mijn dag kan niet meer stuk. Ik <3 snoepjes en dan ook nog zien hoe ze worden gemaakt. Ik kan niet wachten.

Kom maar door met die pan snoep.

Hoppa!

Dat is nog eens een groot snoepje.

Beetje eucalyptus erbij.

Lekker roeren.

Beetje kneden.

Nog meer kneden.

Mag ik alvast een hapje?

Tja, wat moet je dan met zo’n groot snoepje?

Door het snoepjes pers-stempel-ding.

Beetje draaien.

En daar komen de snoepjes al aan.

Ik moet mij echt inhouden om er niet alvast eentje te nemen.

Hoppa, zo in de bak.

En dan in de zak.

En dan nu natuurlijk bergen snoepjes kopen.

We doen nog een rondje sneeuw.

Heel ver komen we vandaag niet, want de wegen liggen echt helemaal vol.

Maar de volgende dag is alles alweer bijna weg. Best jammer.

Tijdens onze nieuwe wandeling leggen we natuurlijk weer steentjes voor geluk neer. Je kan er nooit genoeg van hebben. Van geluk dan hè.

Wat een uitzicht zo. En dat in ons eigen dorpje. We logeren deze week trouwens in Xonrupt-Longemer. Voor degenen die het uit willen spreken; Ksonruu-Lonzjeemee.

Ik wil dat prachtige uitzicht natuurlijk ook zien.

Wij komen echt altijd katten tegen onderweg.

Deze week hebben we echt alle soorten weer. Sneeuw, regen, zon en zon en regen tegelijk.

Prachtig uitzicht weer.

Stoere Zaagmans.

En we wandelen weer door.

Ondertussen een beetje bijlezen.

En genieten van de zon natuurlijk.

Ongecontroleerd water staat er nog wel naast. Die Zaagmans durft!

Ik ben geen held. Maar dat wist u vast al. Ik wandel wel gewoon door naar mijn eigen flesje water.

Kijk eens wat een uitzicht we vandaag weer hebben vanuit ons huisje.

Een zonnige dag vandaag. In onze pyjama op het terras.

En elke dag verse croissants.

En weer wandelen.

In dit zonnige dorpje, La Bresse.

Sta je een beetje te genieten Zaagmans?

We komen nog meer bergen tegen vandaag.

We zijn de bergen nog lang niet moe hoor.

Maar toch zoeken we ook nog een watertje op.

Prachtig hier.

Alle paddenstoelen zijn gelukkig ook weer onder de sneeuw vandaan gekomen.

En we rijden weer terug door de bergen.

Bezoeken hier de tiende linnengoedwinkel of zo.

De Vogezen staat bekend om hun mooie linnengoed. En ik kocht deze week de meest zachte badjas die je je maar kan bedenken.

Op zoek naar reetjes?

Meneer T pakt echt alle zon.

Ik geniet elke ochtend zo keihard tijdens het zitten aan deze tafel. Het uitzicht, de warmte van de kachel, de lekkere broodjes.

Maar nu moet ik even iets belangrijks doen. Er liep namelijk een schaap op de weg en dat kan echt niet.

Heel rap terug jij!

En blijf daar!

Op deze plek maakte ik deze week dezelfde foto maar dan met sneeuw.

Wat een verschil hè.

Zaagmans moet weer gevaarlijk doen.

Inmiddels zijn we aangekomen bij Le Hohneck.

Hier heb je echt prachtig uitzicht over de bergen.

Mooi toch? Echt een aanrader om deze plek te bezoeken als u in de buurt bent.

Ik maak natuurlijk weer een berg foto’s.

Prachtig zo met de zon.

Ik kom eraan hoor.

 

Ik maak ondertussen nog wat foto’s van Meneer T.

Hij is het inmiddels wel gewend en gaat er dan ook even goed voor zitten. Des te eerder is het klaar, weet hij.

Nog meer foto’s maken van de bergen.

En dan natuurlijk genieten van de zon en van het hier zijn.

Die Zaagmans houdt echt van gevaarlijk doen.

Staat wel heel stoer.

Nog even samen op de foto.

Ik loop nog even een kerkje in om een kaarsje te branden. Maar deze kerk heeft helemaal geen plek om een kaarsje te branden. Snel weer weg dan.

Helaas, aan alles komt een einde. Zo ook aan deze fijne week. Onze tassen staan weer ingepakt.

Ik ga dit uitzicht zo missen.

Maar we zijn nog niet weg hoor. We lopen eerst nog een rondje door het bos achter ons huis.

En ook hier komen we nog paddenstoelen tegen.

Doe je voorzichtig Zaagmans?

Ik geniet het laatste uurtje nog van wat zonnestralen, samen met Meneer T.

En ik sla dit uitzicht nog even op in mijn geheugen.

Dag heerlijk huisje, wat was je fijn.

Dag fijne eettafel met je prachtige uitzicht. We komen vast nog wel een keertje terug.

Voordat we naar huis gaan, loop ik nog even een andere kerk in.

Want een vakantie zonder een kaarsje te branden kan natuurlijk niet.

Ik denk heel hard aan alle mensen die ik lief heb en aan de mensen die we moeten missen.

Zaagmans is al bij de deur. Tijd om te gaan.

Ook aan de buitenkant is het een prachtige kerk.

Geen vakantie zonder een kaarsje te branden en geen goede vakantie zonder een wokmaaltijd. Dus deze halen we zoals altijd op in Duitsland.

En eten het op in Luxemburg.

Eet smakelijk!

En dan is nu dan toch echt het einde van onze vakantie aangebroken. Het was fijn om heerlijk te mogen wandelen en te kunnen aarden. Want dat is keihard nodig tijdens deze lastige periode. Een kleine pauze van al dat wachten, hopen en je niet fijn voelen. Want juist als je je niet fijn voelt, moet je dit soort dingen juist gaan doen. Want je niet fijn voelen kan overal en heel soms wint het prachtige uitzicht het dan toch van de lastige gedachten.

Truste!