Goedemorgen.
Altijd eerst koffie. En dan nog één
En dan leef ik weer. Fijn.
Een broodje en folders. Die folders kunnen natuurlijk niet meer. Ik moet maar eens op zoek naar een sticker voor onze brievenbus.
Zaagmans? Klaar nu met al die schermen.
We moeten schoonmaken! En aangezien ik doordeweeks er ook niet ben, moeten we het nu samen doen.
Samen is best leuk hoor. Het is alleen een beetje wennen voor Zaagmans.
Op zich geen verkeerde dag om huishoudelijke klusjes te doen.
Op naar Hornbach.
Niet iedereen heeft daar blijkbaar zin in op zondag.
Snel weg. Naar de snelweg.
Op kraambezoek bij Dochter.
Zij kocht gisteren namelijk twee eendjes. Het eendje dat afgelopen week uit het ei was gekomen, is na een dag toch dood gegaan. Dus nu heeft ze twee nieuwe.
Kijk nou zo schattig.
Net een toiletrollenreclame. Die van Page. Die was vroeger toch met een eendje? Tegenwoordig met een labrador. Hoe dan ook, het toiletpapier schijnt zo zacht te zijn als een dier waarmee je je bips af kunt vegen. Die reclame dus.
Dochter veegt in ieder geval haar bips af met de regels, want de eenden zijn illegaal binnengekomen.
Morgen moeten ze dus weer weg. Eigenlijk best sneu. Vroeger had Dochter een moeder die dit soort dingen nooit kon weigeren. Eigenlijk heeft Dochter best een lief moedertje.
Nog een filmpje dan.
Er zweeft een spook door de hal.
Buiten lijkt het ook wel te spoken.
Ik zie wel geen zand en ik lust ook geen zand, maar laten we hier eens wat eten.
Niet in de auto maar dus binnen!
Goed. Ik zal deze foto even uitleggen voor het geval dat u er heel vreemde dingen bij gaat denken die niet kloppen. Verkering van Dochter weet niet hoe snel hij dit frietje om zeep moet helpen en onder zijn neus moet proppen. Dochter kan Zaagmans wel vermoorden, want eten maakt geluid en dat mag niet. Zaagmans was dit allemaal vergeten en schrikt zo dat hij spontaan zijn friet inhaleert. En de mevrouw rent achter de balie vandaan om te kijken of ze de Heimlich greep moet toepassen. Zo. Niet dat u denkt, wat is hier aan de hand en dat u het zelf in gaat vullen.
Genoeg geweest.
Terug naar de boerderij. Waar Dochter tegenwoordig ook nog een eigen geit heeft.
Meneer T weet nog even niet zo goed of hij hier wel blij mee moet zijn.
Dochter is het wel en daar gaat het om.
Zeg kalfje, moet jij ook niet op stok?
Met deze stier moet je in ieder geval geen ruzie krijgen.
Alleen maar liefde.
Tijd om naar huis te gaan. Tot snel.
Onderweg naar ons warme bed.
Truste!
Wat bijzonder mooi om Dochter in een snackbar aan tafel te zien eten…
Xx
Wat sneu dat de eendjes weg moeten ??
Wat is je dochter toch gek op dieren. Wat zou het leuk zijn als ze daar later misschien haar werk van zou kunnen maken. Ze is zo zorgzaam voor die beestjes. Over een poosje bruis je vast gewoon weer als champagne ipv cola.
Ha ha ha, wat een leven ……
Ik ben altijd blij als je een blogje hebt geplaatst en ik even kan zien dat de humor op het www ligt….
Merel