11 mei 2016

Goedemorgen.
Ook vandaag begint niet heel erg makkelijk voor mij. Hetgene dat ik gisteren heb geleerd wil ik zo snel mogelijk in praktijk brengen. Dit is alleen heel lastig en mijn lijf blijft protesteren door over te willen geven en misselijk te zijn.

Zaagmans maakt ondertussen het ontbijt voor Meneer T.

Tijd om te gaan.

Kijk het eens prachtig weer zijn vandaag.

We hebben een beetje haast vandaag.

We hebben alleen de ochtend vrij…

En Meneer T wilde nog heel graag dat ik deze foto voor hem zou maken. Gemaakt!

Zaagmans helpt vandaag de paardenbloemen een beetje.

Kijk je uit dat je het niet inademt?

Nou nou, je hoeft er niet meteen mee te gooien.

Laten we verder gaan.

Bij dit beeld ligt iemand begraven.

Moet je daarom huilen? Moet je sowieso wel laten zien op je plog dat je huilt?

Ik jank de ogen uit mijn hoofd, omdat ik bang ben dat ik het allemaal niet kan. Omdat ik nu al bang ben voor volgende week als ik dit alleen moet doen. Stel je voor dat ik hier te zwak voor ben? Wat als dit niet helpt? Hulp in Nederland komt ook al niet op gang. Wat als, wat als, ik pieker mij nu al suf over de toekomst en neem dus een voorschot op verdriet. Niet heel handig allemaal.

Dit paard lijkt wel elk moment uit de wei te worden gestraald door een ufo.

Oh, het is een vlek op mijn lens.

Een kudde UGG’s!

Tijd om naar onze afspraak te gaan.

Vandaag staat vooral in het teken van gedachten, gevoelens en gedrag. En hoe dit alles samenwerkt met je lichaam. Hoe je onjuiste gedachten je lichaam ziek kunnen maken.

Na een uurtje of vijf houden we het voor gezien. Er kan geen woord meer bij.

Tijd voor een terras.

Met een drankje.

Kijk ons nou eens zitten. Van de winter durfde ik amper nog de deur uit omdat ik heel de dag overspoeld werd door gedachten en een kotsend lijf en nu zit ik hier op het terras.

Met eten! Met eten, wat gewoon in mijn maag blijft.

Heb je geen spijt Zaagmans? Mijn bord ziet er veel beter uit.

Na deze heerlijke maaltijd is het tijd om naar het hotel te gaan.

Echt niet! Tijd voor een ijsje.

Met advocaat. De nieuwe avocado.

Ik ben niet de enige die kapotmoe is. Meneer T heeft vandaag de hele dag met Floortje gespeeld en gerend in de tuin. Meneer T is een beetje verliefd.

Tijd om te slapen.

Truste!

Share

19 gedachtes over “11 mei 2016”

  1. Zo aan jezelf werken en het dan ook nog laten zien :- ik ben er alleen maar nog groter fan van ^_^
    En zo blij jullie zo op dat terras te zien! Met eten, wat er heeeeerlijk uitziet! Gelukkig is het hier ook bijna etenstijd. *honger gekregen*

  2. Ik vind je een topwijf! En ik weet uit ervaring hoe alles tussen de oren heel anders aanvoelt dan wat anderen aan je zien…

    Dikke zoen!

  3. Meid…… wat ben je een kanjer! Zo omgaan met je kwetsbaarheid, dan moet je wel van binnen een ijzersterk wijf zijn hoor! Respect voor je en ook voor jou brand ik vandaag een extra kaarsje…. x

  4. Dit gaat goed komen. Spreek uit ervaring. Probeer te bouwen op de plusjes die je nu maakt. Een terras is zo’n overwinning dat je er energie uit kan halen. Zin om weer iets aan te gaan. Je lichaam te resetten en de impulsen afleren die het automatisch aangaat. Dat kan. Ik ben inmiddels zes jaar agrofobie vrij!!!! En dan ook helemaal. Zelfvertrouwen door te doen en te voelen. Aangaan. En die onzekerheid, dat het misschien niet gaat lukken? Heel normaal. Pure angst om het feit dat een normaal leven er niet in zit voor jou. Heb vertrouwen en ga ook de negatieve gevoelens niet uit de weg. Pluis ze uit. Doe er wat mee. Vind je zo goed op weg. Lager dan de afgelopen jaren kun je niet. Alleen maar opwaarts. Knuff

  5. Lieve wendy,

    Ik vond je plogs altijd al leuk, nu vind ik ze( ja nu al!) steeds mooier worden. Je stelt je kwetsbaar op en dat is heel mooi om te zien. Dat wat je meemaakt is heel heftig maar gaat helemaal goed komen. Dit dal is niet leuk maar heel cliche, na regen komt zonneschijn. X

  6. Wat ben
    Sterk dat je dit durft te laten zien, sterk dat je de confrontatie aangaat.
    Ik spreek ook uit ervaring: dit is de enige weg!! Het zal echt beter gaan.
    En wat is Zaagmans een onwaarschijnlijk lieve man, handjes dichtknijpen met zo’n steun!!!!
    xxx

  7. Na heel veel gestruggel en werken aan mezelf begin ik eindelijk een beetje rust te vinden in mezelf, zo herkenbaar dit… dank voor delen! <3 Go Wendy!

    1. Wat fijn dat je weer wat rust hebt gevonden en dat je zo krachtig bent dit voor jezelf te doen! En jij dankjewel voor je lieve bericht.

Laat een antwoord achter aan wendy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *