De afgelopen weken was het hier nogal stil.
Ik heb een begin gemaakt aan een intensieve klinische traumabehandeling. En ik heb een opnameperiode achter de rug waarin er gekeken werd naar wat ik de aankomende tijd nodig heb.
De klinische traumabehandeling is mij erg goed bevallen. Zo goed, dat ik er graag een vervolg aan zou willen geven. Echter tijdens de opname voor observatie kreeg ik hiervoor een afwijzing. Grootste reden is dat ik de langdurige hulp in mijn eigen regio moet krijgen. Hier zijn heel lange wachtlijsten voor, of kunnen alleen in groepsverband wat mij een groot gevoel van onveiligheid geeft en ik tijdens de behandeling waarschijnlijk meer aan het overleven ben, dan dat ik werkelijk aan behandeling toekom.
Tijdens mijn klinische traumabehandeling kwam er zoveel los. Zoveel goeds. Eindelijk voor het eerst in mijn leven was ik op een plek waar mensen woorden konden geven aan gevoelens die ik maar niet leek te kunnen uiten. Gevoelens werden zinnen die ik eindelijk hardop uit kon spreken. Die zinnen leken het deurtje te worden naar een veiligere toekomst.
En nu zit alles weer op slot. Ik voel mij een afhankelijk klein meisje dat geen enkel recht van spreken heeft. Dat niet mag kiezen voor een behandeling die het veiligst voor haar voelt. Daarnaast is één klinische opname niet voldoende bij CPTSS. Het rommelt en dondert keihard bij mij van binnen. Op dit moment veel herbelevingen en nachtmerrie’s. Vandaar nog even wat stilte hier.
Wilt u gewoon keihard voor mij duimen? Duimen dat ik wel op die veilige plek mag zijn en weer snel ruimte voel om mijn fijne momenten van de dag weer te voelen en ook weer te kunnen delen.
Ik zal voor je duimen veel sterkte en een dikke knuffel
Dankjewel!
Lieverd, van hieruit heel veel, zo niet ALLE duimen voor jou.. gewoon omdat JIJ dat verdiend. Hele dikke knuffel voor jou.
Liefs!
De dikste knuffel terug <3
Ik krijg gewoon tranen terwijl ik dit lees. Duimen en kaarsjes die ik nú voor je aan ga steken, bij de foto van mijn schoonvader. Nou en geloof me, die heeft al goede dingen gedaan sinds hij er niet meer is.
❤️?
Wat onwijs lief van je <3 X
Dikke knuffel en heel veel sterkte en ik duim voorje, wat een tegenslag zo bij elkaar! Liefs
Dikke knuffel ook voor jou lieve Berdien <3
Ik doe heel veel duimpjes voor jou. KUS!
En ik duim ook altijd voor jou <3
Heel, heel, heel, heel veel liefde voor jou!
Dankjewel.
Lieve Wendy,
Houd vol, je bent heel sterk anders was je niet zo ver gekomen! Geloof in jezelf, hou hoop en ontvamg veel liefde
Dankjewel lieve Els.
Ach meis toch wat laten ze je dobberen en dus alleen met dit alles. Is er dan niemand die voor jou aan kan geven dat je die EMDR wel individueel kan doen in jouw regio. Ik vind dit heel verdrietig meis. Ik wou dat ik meer voor je kon doen dan alleen maar met je meeleven veel sterkte en liefs Kie
He lieve Kie,
Ik praat je snel bij. Doen we een kopje koffie samen in Zeist ok? X
Lieve Wendy, ik duim veel voor je en denk aan je! Wat naar dat er nog geen hulp in de buurt voor je is:(
Ik leef met je mee, X
Wat een goed en slecht nieuws tegelijk. Ik vraag me – als absolute leek – af of er nog een andere mogelijkheid is om het traject dat je wilt inslaan te regelen/betalen? Is dat überhaupt een optie?
Natuurlijk duim ik voor je.
Hopelijk voel je de warmte van alle lezers van je blog die met je meeleven.
Liefs, Lydia
Ben hier heel hard voor je aan het duimen, heel veel kracht gewenst. Fijn dat je toch even wat van je hebt laten horen❤
Mega duimen voor jou! veel sterkte
Heel veel sterkte!
Heftig allemaal, zal heel hard voor je duimen, zorg goed voor jezelf en hopelijk gaan we weer snel van je horen. Succes, lieve Wendy.
positieve en negatieve ervaringen wisselen elkaar rap af.
hoop dat het je toch lukt om die goede ervaringen wat langer vast te houden, en wat zonde dat je er nu niet vol in kan blijven gaan.
zo jammer.
‘duimt’
Ik duim suuuuper hard voor je.
Xxx