Goedemorgen.
Ik heb een nogal korte en onrustige nacht achter de rug.
Meneer T ook, dus hij houdt nog een oogje dicht.
Ik heb gisteren zo hard en zo lang ijszakken in mijn nek liggen drukken, dat ik er gewoon een brandplek van heb. Om maar even aan te geven hoe pijnlijk migraine zelf is, dat je niet eens in de gaten hebt dat je huid stuk vriest.
Hier buiten lijkt het trouwens ook wel te vriezen! Waar is het mooie weer gebleven?
Ach, kan ons het schelen. Laten we eerst maar een rondje lopen met Meneer T.
Daarna druk ik met moeite een kop koffie achterover. Ik ben zo onwijs zenuwachtig. Het slaat helemaal nergens op. Ik ken Jos al 15 jaar en het is allemaal zo vertrouwd. Ik ben eigenlijk heel bang dat ik dit alles niet kan. Ik ben bang dat ik ergens onderweg mijn gezonde verstand ben verloren.
Net of ik bij mijn oma aan tafel zit.
Nog maar wat wandelen. De zenuwen eruit lopen.
Met Meneer T natuurlijk.
Tijd om op zoek te gaan naar een broodje.
Gevonden.
Kaas in sneetjes.
Aangelanden…
Hoe dan ook, wandelen zullen we.
Onwijs tof park hier. Insectenmuseum sla ik even over, ok? Ik ben hier misschien dan wel voor mijn angsten, maar je kan ook overdrijven.
Zelfs grote mensen kunnen hier weer even kind zijn.
Monsters? Ik loop wel door.
Een blotevoetenpad. Hoe tof is dit? Hier hebben we vandaag alleen geen tijd voor.
Verboden toegang? Prima, dan plas ik wel voor het pad. Meneer T!
Wat is dit?
Een beestentoren.
Als ik mij probeer voor te stellen hoeveel beestjes/monsters hierin moeten wonen, dan krijg ik spontaan overal jeuk.
Tijd om naar mijn afspraak te gaan. Ik krijg vandaag vijf uur therapie.
Heel wat jaren geleden liep ik hier ook, op deze kinderboerderij. Met een heel ander leven en met heel andere gevoelens.
Ik begin vandaag met het invullen van een waardenlijst.
Zaagmans is er trouwens de hele week gewoon bij. Zo kunnen we samen leren van mijn problemen en kan Zaagmans mij, eenmaal thuis, er aan helpen herinneren als ik het even niet meer weet.
Oh ja, en Meneer T kan mij natuurlijk ook helpen.
Tijd voor een wandeling.
Toch sneu als je de rest van je leven met zo’n bord op je stam moet leven.
Kijk nou naar die grote voeten!
En deze prachtige pauw.
Deze koe heeft helemaal geen bezwaar tegen het eten van vlees.
Na deze gezellige wandeling, ga ik nog vol aan de bak. Ik leer vandaag mij er bewust van te worden hoe vaak ik onbewust en soms bewust, gedachten over trauma’s heb. Ik leer vandaag hoe ik er voor kan kiezen om hier minder aandacht aan te geven. Niet om het te stoppen, want dan denk je er juist aan. Maar om er voor te kiezen mijn aandacht ergens anders aan te besteden. Dat laatste is echt heel erg moeilijk. Alsof je een koppig kind de hele dag nee staat te verkopen. Als je dan de keuze maakt om niet meer te willen denken aan dingen of situaties die je pijn doen, waar ga je dan wel aan denken? Vandaag heb ik ook een beetje kunnen oefenen in het kijken om mij heen. Aandacht geven aan de omgeving waarin ik ben. Echte aandacht.
Het is inmiddels al bijna negen uur en ik ben kápot! Er is nergens meer iets open om te eten.
Maar hé, we zijn in België en daar is natuurlijk altijd friet!
En wat voor friet? Verse aardappelen en kaaskroketjes.
Die eten we op in het bos.
En omdat ik vandaag zo braaf ben geweest, heb ik wel een ijsje verdiend.
Ik ben een blij meisje met een ijsje. En ook een moe meisje. Of vrouw…
Ik probeer nog wat te lezen over wat ik vandaag heb geleerd.
En dan is het tijd om te slapen.
Truste!
Blij dat je er weer bent 🙂 Die brandplek in je nek… 🙁
Heel interessant en cool dat je laat zien hoe deze week ging. Hoop zo hard dat je er wat aan hebt! Wat een prachtige omgeving is dit zeg. Dat helpt vast ook ergens. X
Het was wel een pittig week, maar het was het meer dan waard. Nu nog flink aan het oefenen in de praktijk. En inderdaad, de omgeving was echt heel erg mooi en rustgevend. Ik mis het nu al.
Ben heel benieuwd naar je plogs deze week <3
Tip: Wikkel je ijszak in een theedoek of iets dergelijks, dan krijg je geen brandwonden.
Heb overigens veel bewondering voor je ! Knap hoor, dat je zo met jezelf in de weer durft te gaan.
Ik heb dan altijd het gevoel dat het niet koud genoeg is. Misschien toch maar eens doen de volgende keer.
Wat goed en fijn dat Zaagmans ook mee was!! Ik hoop dat de afgelopen week jou veel oplevert.
Herkenbaar, die “brand”plek. Ik trek altijd plukken haar uit mijn hoofd. Ook leuk..
Haren plukken… Die snap ik ook wel ergens. Ik heb ook wel eens gelezen dat mensen hun kiezen gewoon kapot bijten. Dat lijkt mij zo eng.
Die brandplek zegt veel….vind het zo ontzettend knap dat je deze weg gegaan bent, ik hoop dat het je geholpen heeft. Fijn dat Zaagmans en Mr T er ook bij waren. Veel liefs
dit is een hele mooie plog. Voordat ik je bericht las dacht ik: wat zit hier veel aandacht in. Mooi hoor. Echt goed van je. En wat fijn dat Zaagmans en meneer T erbij waren.
Dankjewel. Hoop hiermee ook aan anderen te kunnen laten zien dat het alleen maar goed is om goed voor jezelf te zorgen.
Dat doe je zeker!