Ik ben even weg.

Een weekje maar hoor mensen.Een weekje naar België. De gevraagde hulp komt maar niet op gang in Nederland. Heb de intake nog niet eens gehad. Aangezien ik goed voor Dochter moet kunnen blijven zorgen is hier nogal haast bij.

Wat ga ik dan precies doen in België?
Door de intensieve hulp die Dochter van mij nodig heeft, ben ik mijzelf onderweg behoorlijk verloren. Niet door haar, maar door het ontbreken van de juiste hulpverlening. Zoals ik al eerder schreef, kom ik zelf niet uit een heel veilig nest. Dit heeft bij mij voor de nodige littekens gezorgd.

Littekens en een heel nare stem. Een stem die mij niet waardevol vindt. Een stem die mij graag klein houdt. Een stem die mijn aanwezigheid nodig heeft om zo nooit naar haar eigen gebreken te hoeven kijken.
Een stem die mij tot op vandaag nog steeds elke ochtend bang maakt. Een stem die mij laat braken vroeg in de ochtend. Een stem die mij elke dag weer bang maakt als ik iets voor mijzelf wil doen. Een stem die ervoor zorgt dat ik uiteindelijk het leven leidt waar zij zelf wel voor koos, maar waar ik voor ben gevlucht.

Maar als je die stem nog steeds gelooft, heeft vluchten geen zin.

Nu de paniekaanvallen er weer voor zorgen dat ik de deur niet uitkom en het liefst onzichtbaar wil zijn voor iedereen, ben ik niet meer de moeder die ik wil zijn voor mijn dochter. Het zou heel volwassen zijn om nu te zeggen dat ik moet vechten voor mijzelf. Ik kan daar niet zoveel mee. Want wie ben ik zonder die stem? Ik heb dat nooit geleerd. En dat laatste is heel ongezond, dat weet ik heus.

Aankomende week ga ik een start maken om deze stem los te laten. Niet meer vluchten. Loslaten wat ik al die jaren zo heb vervloekt.

Ik neem u hierin weer een stukje mee. Een stukje mee in een fotoverslag van mijn nieuwe begin.
Ik vind het spannend en kan mij er amper een voorstelling van maken, maar ergens is er ook een klein kriebeltje, een klein beetje verheugen op de komst van een nieuwe stem.
Mijn stem!

Share

30 gedachtes over “Ik ben even weg.”

    1. Dankjewel! Maandag wat vertraging door de migraine maar vandaag al een volle dag hier achterde rug. Voelt goed.

  1. Wat ontzettend dapper om de confrontatie aan te gaan en voor verandering te knokken! Heel veel succes, sterkte en dankjewel dat je ons meeneemt op je reis!

  2. Ik ben zeker dat het jou gaat lukken, met vallen en opstaan, dat wel. Maar als je zo gemotiveerd bent gaat het lukken! Xxx

  3. Je bent sterker dan je denkt Wendy. Ik probeer een beetje tussen de regels door te lezen en als ik je goed begrijp ben je je eigen stem of jezelf kwijtgeraakt. Ik heb hetzelfde door omstandigheden en daarbij ook ptss. Ik doe meer en dat helpt. Het mooie is dat nu voorzichtig er na elke sessie weer een donkere wolk verdwijnt en er weer een stukje blauwe lucht tevoorschijn komt. Dat gun ik jou. Licht en lucht en een lieve stem. Die zit er. Weet ik zeker. ?

  4. Wat ben je toch een kanjer! Vind het zo knap dat je dit doet. Ik denk aan je. Heel veel sterkte en heel veel liefs xxx

  5. Dag Wendy, je laat jezelf steeds meer zien op dit blog, dappere dodo jij!
    Deze week zet je, begrijp ik, dus weer een paar stappen op weg naar jouw eigen stem… en troost je, heel veel mensen leven hun leven lang zonder eigen stem. Respect voor degenen die er bewust naar op zoek gaan! Zet m op en wens je veel liefde en power! <3 Margriet

  6. Mooi verwoord weer Wendy, ik lees al tijden “stiekem” mee en reageer eigenlijk nooit maar wil je nu even heel veel succes wensen, deze week maar ook daarna. Die eigen stem zit er al, ze moet alleen nog “ff” sterker worden dan die andere maar dat gaat je vast en zeker lukken!

  7. Lieve Wendy, wat ben je een dappere en stoere chick! Ik heb bewondering voor je en je emotioneert me.

    Je komt er wel…x

  8. Wat enorm sterk beschreven! Ik snif nog maar eens want ik krijg kippenvel van mensen zoals jij, die kwetsbaar durven zijn en die weten wanneer het genoeg is en je hulp moet vragen. Vroeger vond ik om hulp vragen stom en niet stoer, nu heb ik juist een tegenovergestelde mening. Hulp vragen is juist stoer en je laat jezelf zien dat je belangrijk bent en daardoor help je altijd ook weer anderen, die dat duwtje wellicht ook nog nodig hebben. Ik wens je sterkte maar ook veel plezier bij de ontdekkingstocht die je begonnen bent!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *