28 februari 2015

Goedemorgen.

Wat gaan we vandaag allemaal doen?

Om te beginnen stappen we in de auto.

We gaan namelijk naar de markt in Zeist.
Oh!
Lekker.

Ik ga nog even naar Schoenenreus nu het nog kan.
Ik had daar vorige keer Nike’s gezien maar had ze laten staan omdat Zaagmans het net klompen vond.
Vandaag koop ik ze toch, maar dan in een andere kleur.

Ik ben er zo blij mee, ik houd ze meteen aan.

Ben er heeul blij mee.

Hoi kat.

We halen nog wat vis.

En dan is het alweer tijd om te gaan.

Ik kom, ik kom.
Moest nog even mijn verhaal afmaken, Zaagmans.

Door naar huis.

Of nee, naar de wasstraat.
Hard nodig, ziet u?

Ik houd niet zo van de wasstraat.
Ben er vaak van overtuigd dat er iets mis is met onze voorruit en dat de borstels, of nee erger nog, de föhn, dwars door het raam naar binnenkomt en mij levend verbrand.
U kent inmiddels mijn groot gevoel voor drama hè?

Zaaagmans rent nog even snel weg voor een muntje.
Neeej!
Laat mij niet alleen, ik vind het al zo eng.

Oef, gelukkig nog op tijd.

Daar komen ze!

En als we dan de borstels hebben overleefd rent Zaagmans de auto uit om de antenne van de auto af te halen.
Ik gil nog neeej…

Maar hij is er al uit en laat mij alleen achter met de gevaarlijke fohn.
En ik maar denken dat ik een vriend had.
Een echte.

Goed, ik leef nog.
En de auto is ervan opgeknapt.

Ik heb de meest lelijke sloffen gekocht voor Zaagmans.
Hij zeurt hier al maanden om.

Ik ben zo blij met mijn gympen.
Hier laat ik even zien hoe goed je er ook mee kan springen.

We hebben ook wat groente gekocht op de markt.

Ik rommel nog wat met de planten die ik gisteren heb gekocht.

En daarna is het tijd voor een stukje vis.

Ook hierin lijkt ze op mij, elk stukje moet onderzocht worden.
Geen graatjes?
Fijn.

We moeten nog een paar boodschappen halen.
En dat doe je natuurlijk lopend op deze toffe gympen.

Gezellig hè Zaagmans?
Hij heeft er niet zoveel zin in, last van zijn hak, last van zijn rug.
Nu ik terugdenk aan zijn sloffen…
Ze passen eigenlijk heel erg goed.

Gelukkig lukt het nog net om de boodschappen te dragen.

Fijne wind hoor.

Oh nee!
Als we bijna thuis zijn kom ik er achter dat we pizza voor Dochter vergeten zijn.

Ja, kijk maar bang…
Zo komen we nooit binnen.

Heel stil leggen we de boodschappen binnen.
Dááág Meneer T.

Maar nu nemen we wel de auto.

Fijn, pizza.

Wat is hier aan de hand?

Sushi voor luie mensen.

Ik maak een paar gehaktballen.

Dat zeg ik.

En Zaagmans is heel druk met het maken van een foto van een bosui.
Ik moet plechtig beloven dat deze foto op het plog komt.
Gelukt!

Balletjes in de pan.

En sudderen maar.

Zaagmans is druk met de lijst om de deur.
Lijst…nu zeg ik iets verkeerd.
Hij gebruikt hier heel moeilijke woorden voor.
Maar het is gewoon een lijst om de deur.

Lukt het?

Mooi hoor!

De balletjes zijn klaar. Ik zeg, naar bed.

Truste!
Klik hier om te zien wat ik precies één jaar geleden deed.

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *